Verhaaltje

Hai allemaal, na een paar eerdere voornemens om hier een blog/verhaaltje te schrijven is het nu zo ver! Ik ben nu voor het eerst in ongeveer 2.5 maanden twee dagen achter elkaar vrij, het regent vandaag, en ik realiseerde me vandaag opeens dat ik nog maar heel weinig wist van wat er rond de kerst allemaal gebeurde. Dus eigenlijk schrijf ik hier ook vooral voor mezelf, voor later als ik groot en wijs ben:). Maar dat neemt niet weg dat ik het ook leuk vind om verhalen met jullie te delen!

Tja... waar begin je dan met schrijven na precies 3 maanden van huis weg te zijn geweest? Het begin lijkt mij wel een logische optie, Kaprun dus.
9 December ben ik met Remi (ken ik van de Anwärter opleiding) naar Kaprun gereisd, waar ik een week bij hem en zijn ouders in het appartement mocht logeren, heeeel relaxt allemaal. Die week was het lekker aan het sneeuwen, ook in Nederland trouwens, dus de condities waren helemaal top! Ik heb die week Remi's vader Menco een beetje les gegeven, en voor de rest zelf geskied op de Kitzsteinhorn Gletscher (3000 m hoog). Oja trouwens foto's bij alle verhalen zijn wel terug te vinden op Facebook met een beetje goeie wil haha.. De Apresski in Kaprun betekende voor ons Kitz & Bitter, bar in het centrum van Kaprun waar mixjes even duur waren als bier. Dus een weekje aan de Captain Morgan/Cola en ander lekker vergif. Daar was het ook eeeerg gezellig met een paar collega's van Remi (die daar bij de skischool ging werken), Sofie (hai als je dit leest), Knud, een Deense dude die erg fan was van de buurman van de Kitz, details hou ik even voor me, maar er was een trap naar beneden, bier kostte 10 euro en er waren een soort vreemde, stalen palen die uit het plafond kwamen..?

Goed, zoals ik al zei ben ik veel dingen al weer vergeten van toen, maar wat ik nog wel weet is dat het echt super leuk was, en ik het eigenlijk een beetje jammer vond om naar Ellmau te gaan ( ik wist nog niet wat er ging komen natuurlijk haha).
Oja de leraren in Kaprun sliepen in een best wel luxe, deze zomer opgeknapt huis.
Ik baalde dus wel een beetje toen ik in Ellmau aankwam in mijn huis, een appartement in de Berghof. Alles jaren 70 stijl, zo rook het ook. Geen gordijnen, kapotte douche, kapotte tv, maar 1 van de 2 elektrische kookplaten kon tegelijkertijd gebruikt worden omdat anders de zekeringen doorklapten, en ik zat er niet bij de andere leraren die al in Ellmau waren. Oja en het zit bovenop een bergje, kwartier lopen vanuit het dorp bergop... Maar gelukkig kwam daar na twee dagen Ruben bij! Hij was voor de komende 3 weken mijn huisgenoot. In eerste instantie hadden we allebei zoiets van; hmm wel jammer dat we niet bij de andere leraren in huis zitten! Maar toen we eenmaal gezien hadden hoe die het hadden waren we daar gauw van bekomen. De rest sliep namelijk met 15 man in een huis wat in totaal ongeveer euh.. 3x zo groot was als ons huis voor 2 man! En wij hadden meer servies, glazen, borden en hygiëne dan dat hele stel bij elkaar:)

Na een paar dagen vrij skiën was het tijd voor de eerste lesweek. Best wel spannend, want ik had dan wel een opleiding gedaan, maar wist toch niet echt wat ik verwachten moest. Wat dat betreft werden alle nieuwe leraren ook meteen in het diepe gegooid! Ik had verwacht dat ik in kinderland moest beginnen, onderaan in de hiërarchie en dan langzaam een beetje naar andere groepen lessers. Maar nee, ik kreeg meteen 10 volwassenen beginners voorgeschoteld! Ik vond het moeilijker dan ik dacht, want volwassenen zijn best wel ingewikkelde wezens, met verwachtingen, karakters etc. Die week verliep dan ook niet heel soepel, maar was wel erg leuk door alle nieuwe ervaringen, ook omdat ik totaal niet alleen was als nieuwe leraar, er waren zeker een stuk of 10 lotgenoten die ook vers uit de Anwärter opleiding kwamen (Ruben ook).

Die week hebben we allemaal ook goed kennis kunnen maken met de Fabels. De Fabels is een Hollandse apresski tent, onderaan de dalafdaling uit het gebied naar Ellmau. Alle personeel, de eigenaren, de Dj's, de muziek en het publiek zijn daar Nederlands, dus dat voelde wel lekker vertrouwd. Kerstavond was er bovendien een skileraarparty, waar ik mijn portemonnee eigenlijk niet nodig heb gehad, terwijl ik wel heerlijk betrunken weer naar huis ging:).

Ok dit wordt al best wel een lang verhaal, en ik ben nog maar in december! Misschien iiiiiiets minder details vanaf hier dan..

Oud en nieuw hebben we uiteraard ook in de Fabels gevierd, en daarna in de Mexican. Dat is overigens de standaard routine: tussen 5 en 7 naar Fabels, daar blijven tot het leegloopt en dan naar de Mex. In het ergste scenario dan nog naar de Ötzi bar.. de plaatselijke smerige disco, waar je eigenlijk liever niet komt haha, de Ellmauers onder de lezers weten waar ik het over heb. Voor de Arnhemmers, het is een soort Buikachtige Manhattan, de Dj had trouwens ook een stevige buik. Oja details.. foei.

Sinds die ene week met volwassenen heb ik tot vorige week alleen nog maar gevorderde kindergroepen gehad (1 week uitgezonderd, kom ik zo wel op). Ik dacht eerst dat kinderen niks voor mij waren (als lesgroepje dan, over eigen kinderen denk ik nog wel zo), maar dat viel me eigenlijk heel erg mee! Het is helemaal niet zo moeilijk, als je maar vrolijk en niet al te brak bent. En je krijgt er meer veel plezier uit dan uit volwassenen. Ze zijn ook heel makkelijk te besturen, en geloven al je verhalen over orka's in bergmeertjes, geesten van Ellmau en vroegere carrières als balletdanser. Ik merk wel heel erg dat ik van elke groep kinderen hooguit 2 kinderen onthoud, die met een grote mond meestal, maar dat zijn vaak ook wel leuke kinders.
Mijn favoriete kindje tot nu toe was een Engels meisje, dat mij Percy noemde, of Pauly, Paula, Ron, en nog een hele rits bijnamen. Toen we een keertje naast een steile afgrond vol boomstronken en stenen stonden, en ik beweerde dat we daar naar beneden gingen begonnen alle kinderen te schreeuwen : neeeeee paul neee! Behalve dat Engelse meisje, die haar schouders ophaalde en zei: Okay :D. Leuk dus!

Ondertussen bleef elke week de fabels wel vaste prik, 4 keer per week minstens. Dat is ook eigenlijk de enige plek waar ik mijn loon van hier uitgeef, lunchen is altijd gratis als je met een groep komt, en avondeten bestaat vaak uit een tosti, of een bak friet in de Fabels.

Kennen jullie dat? Dat je een verhaal schrijft en er steeds weer sidestories in je op komen die ook om aandacht schreeuwen? Nou ik nu dus wel.

Ja de skischool. Er werken hele leuke leraren, de 2e chef is heel aardig en regelt het heel goed. Helaas doen de 1e chef en zijn vrouw, de eigenaren dus, het iets minder in mijn ogen. Er is altijd gezeik over betalingen, kritiek wordt op precies de verkeerde manier gegeven, feedback kun je het niet eens noemen namelijk, en ze maken onnodig ruzie met leraren. Zo jagen ze heel veel mensen weg, die nooit meer terugkomen.. zonde dus. Ik heb zelf weinig last van ze gehad (tot nu toe, klop klop), maar ik vind het wel jammer om te zien hoe het er aan toe gaat hier. Nou dat is er ook weer uit!

Na de 3 weken van Ruben zat ik tot 23 februari alleen in de Berghof, een appartement van ongeveer 50-60 m2, heel fijn dus! Daardoor kon er ook wel wat bezoek langskomen, zoals collega's van Dudok Rick en Bosz, was erg gezellig! Die week werd het Fabels quotum van 4 lachend gehaald, bierquota ook. Ennnn 2 weekjes later mijn zusje die een bezoek kwam brengen! Die moest aan het eind van de week wel plaats maken voor een Dikke Duitser, Elmar. Dat was wel jammer, ik was een iets ander type logees gewend namelijk... Daarna was het over met de pret, en moest ik ook aan het lerarenhuis geloven. Ik heb gelukkig wel een kamer voor mezelf, maar het is zo krap allemaal, af en toen word ik er echt gek van! Een huiskamer is er namelijk niet, dus de enige plek om te relaxen is in bed.. maarja daar slaap ik ook al en dat vind ik wel genoeg tijd van de dag om er door te brengen, en is ook niet echt gezellig natuurlijk.

Oja ik kreeg nog een hele leuke verrassing afgelopen donderdag, Tobias, goeien vrind uit hollandia belde mij opeens met de boodschap dat ik als de wiedeweerga naar de Fabels moest komen, omdat hij, Dido en hun vader Robert daar waren! Echt super om weer ff vrienden uit Nederland te zien! En dat net nadat mijn vader en Margreet weer naar Nederland waren. Zij waren hier van zaterdag tot woensdag, en heel toevallig zat hij in mijn lesgroepje deze week!
Deze week was de mooiste qua weer tot nu toe, sneeuw werd er natuurlijk niet beter op maar de bruine koppies wel! Gister zelfs in de zwembroek naar beneden geskied! En tot onze verbazing hadden we het allemaal nog warm ook toen we beneden kwamen... belachelijk weer dus! Maar komende week wordt het gelukkig weer ietsje kouder, betere sneeuw dus... Om mijn nieuwe ski's uit te proberen!!! Ik heb ze gister gekocht, Head Supershape i.Speed 170 cm lang, radius van 14.3 voor de kenners. 2 weken geleden heb ik ze al even uitgeprobeerd, echt topdingetjes, zoals de naam al verraadt kan je er lekker hard mee, 88 km/u al aangetikt maar dat kan nog beter:).

Nou ik ben vast nog wel dingen vergeten, maar mijn laptop is leeg dus ik hou er mee op! Nog even voor alle collega's die al weer naar huis zijn, t was supergezellig met jullie allemaal! En het wordt stilletjes de komende weken als er nog meer weggaan.. snif ;(

Voor degenen die tot hier zijn gekomen met lezen, ik ben trots op jullie want volgens mij is 't een beste lap text geworden! Nou tot het volgende verhaal dan maar weer:)

Servus!

ps. pap, wil je dit nog naar wat facebookloze familie sturen aub? thanks:)